1. سعی کنید از روزنامه استفاده نکنید
آثار خوشنویسی عموماً روی کاغذ برنج نوشته می شوند، زیرا کاغذ برنج در بیان رنگ خشک، مرطوب و کدر جوهر خوب است. با این حال، ماده اولیه کاغذ برنج، پوست چوب صندل است و فرآیند تولید آن پیچیده است. قدیمی ها ضرب المثلی دارند که می گویند «کاغذ آسان نیست، هفتاد و دو آماده نیست» پس قیمت برنج گران است. برای شروع یادگیری خوشنویسی چینی معمولاً از کاغذ کتاب، کاغذ لبه خام و سایر کاغذهای ارزان قیمت استفاده می شود.
بسیاری از دوستداران کتاب ممکن است برای صرفه جویی در هزینه از روزنامه های قدیمی در خانه برای نوشتن استفاده کنند، اما کاغذ روزنامه امروزی برای تمرین خوشنویسی مناسب نیست، شیائوبیان به یاد می آورد زمانی که من کودک بودم، کاغذ روزنامه نسبتا ضخیم است و سطح آن کوچک است. مخمل خواب دار، چنین خط روزنامه ای در واقع مشکلی ندارد، و اکنون روزنامه ای با چنین کاغذی چاپ نشده است. بنابراین استفاده از روزنامه برای تمرین خوشنویسی چینی توصیه نمی شود. علاوه بر این، از کاغذهای صاف و سفید مانند کاغذ پوشش داده شده و کاغذ دائولین برای تمرین خوشنویسی استفاده نکنید، زیرا کاغذ بسیار صاف است، کلمات به راحتی شناور می شوند و برای نوشتن برخی ضربه ها مساعد نیست.
دوم، از کاغذ بامبو استفاده کنید
به اصطلاح کاغذ بامبو، یعنی کاغذی که از بامبو نرم به عنوان مواد اولیه تهیه می شود، دلایل زیر نیز دارد: اول اینکه کاغذ بامبو از کاغذ برنج ارزان تر است، اما کاغذ بامبو دست ساز از کاغذ مکانیکی گران تر است. دو، به اندازه کافی، نگران تمام شدن موجودی نباشید، بامبو سال به سال جدید است. سوم، کاغذ بامبو دست ساز به طور کلی کوچک است، می تواند به طور مستقیم بدون برش استفاده شود. چهارم، اگرچه کاغذ بامبو نیز هست، معمولا در ابتدا از کاغذ کتاب استفاده نمی شود، کیفیت آن ناهموار است، پنجم، ابتدای کاغذ خام دستی به طور کلی قابل استفاده است، البته از نظر شیائوبیان، برخی از غیر جوهر، مکانیزم بدون چروک کاغذ خام نیز بسیار خوب است.
